-
-
Adabiyot. Adabiyotshunoslik. Xalq og‘zaki ijodiyoti
-
-
Adabiyot. Adabiyotshunoslik. Xalq og‘zaki ijodiyoti
-
-
-
-
Adabiyot. Adabiyotshunoslik. Xalq og‘zaki ijodiyoti
-
-
-
-
-
-
Adabiyot. Adabiyotshunoslik. Xalq og‘zaki ijodiyoti
-
-
Adabiyot. Adabiyotshunoslik. Xalq og‘zaki ijodiyoti
-
-
Сайр кун бо Огаҳӣ ҳамроҳ дар боғу чаман...
Зиҳӣ, аз ҳуснат аҳли ҳуснро зебоҷамолиҳо, Зи ишқат ошиқонро пояи соҳибкамолиҳо. Ба завқи шаҳд васфи лаъли гӯёи равонбахшат, Забонҳо ҳамчу тӯтӣ ёфта ширинмақолиҳо. Ба сад тадқиқ натвон баста мазмуни даҳонатро, Гусаста табъҳо, сарриштаи нозукхаёлиҳо. Шуда занҷири гесӯи парешон тори мушкинат, Дили девонагонро боиси ошуфтаҳолиҳо. Ба дарди доғи ҳиҷронат касе, к-ӯ мубтало гардад, Давояш нест ҷуз шому саҳар дилсӯзнолиҳо.
-
Афсонаи халқи точик
Рӯзе мири мушон зиёфат додааст. Дӯсти Бибигамбусак Мушакро хам ба зиёфат хабар кардааст. Мушак танҳо рафтан нахоста, Бибигамбу- сакро низ ҳамроҳаш бурдааст. Ин Мушакро бинанд-а! гуфтаанд мушакони бои пешгаҳнишин, ҳамаро монда, бо як гамбусаки бенур ошно шудааст. Ин Мушак ин кадар дӯсти нағз ёфтааст! гуфтаанд мушакони пой- гахнишин мавизи сиёҳ барин, ана рӯи зебою ана чашмони шахло. Мушаки бадбахт! гуфтааст духтари мири мушон, худаш ҳамин қадар нозанину бо як гамбусаки сип-сиёҳи бадафт дӯст шудааст.
-
-
Байтал
Аз ин воқеа чанд сол гузашта бошад ҳам он ҳеч аз хаёлам намеравад. Ҳамин, ки дар бораи рӯбоҳ, ё афсонаи "Рубохи хилагар"-ро шунидам боз он вокеан мудҳиш пеши рӯям меояд. Ин дам мехоҳам ба одамон фаҳмонам, нидо кунам, ки ин мо инсонҳоем, ки рӯбоҳро ҳилагару морро газанда ва хирсро бефахм гуфтаем. Он рӯзи нахс бо дӯсти шикорчиям дар паҳнои дара мегаштем. Дар ин маргзор диккати маро бештар гулу буттахо, ниҳолакони зебо, чашмаҳои мусаффо мекашид.
-
АСПИ САМАНД
Сафо аспашро зии зал Ночоя як камчин зал Ду чашми асп ало шуд. Дар назарам бало шуд. Шихан мастона кард. Хаммая девона кард. Ногаҳ зи чояш чахид, Дар гирди хавли давид. Мо ҳама хайрон шудем, Бесару сомон шудем. Яке бобо пайдо шуде Аспро диду шайдо шуд Гуфто: Биё, эй саманд, Почадарози даван Ором шав ту, чонвар, Аспи базеби шахнар. Наьл занам суматро, Шона Почадарози думатро Зину лачомат кунам, Кобилу ромат купан Аси моили чаро шуд, Орому гапдаро шуд.
-
-
«ГУЛИ ХОР» TO «СИМХОР»
Чеваке ман ба сари дил дорам Чои пул нест барои қалам аст, Қалами ман ба дилам наздик аст, Ба ҳавои дилам одат кардаст. Хиш-хиши тарзи қаламронии ман Тапиши қалби маро мемонад, Тапиши қалбам агар мавзун аст, Хиш-хиши хомаи ман мавзун аст; Чуз қалам нест касе наздикам.
-
-
Хато
Зулайҳо Машарипова кўлингиздаги китоб орқали ўзгалар хатосидан сабоқ олишга чорлайди барчамизни детектив қиссалар ва ҳикояларнинг кечмиши ҳаётийлиги ва тасвирларнинг ёрқинлиги билан ўқувчининг кўз ўнгида реал воқеаларни жонлантиради
-
O'tkan kunlar
Asl asarning qadrini vaqt belgilab beradi. Ammo vaqtning hakamligi haqiqiy kitobxonga suyanadagina baho qiymatiga ega bo'ladi. "O'tkan kunlar" didli o'quvchilar qo'lidan tushmasdan vaqtni qaritayotgan ana shunday asarlar sirasidan hisoblanadi.
-
АДАБИЁТИ КАДИМ
Таърихи адабиёти точикро берун аз таърихи халки точик оыфстан имконнопазир аст, зеро ои як кисми маданияти халкхои эронинажод буда, ба таърихи маданияту фарханги он алоцамандона омухта мешавад. Таърихи адабиёт адабиёти точикро аз замонхои кадим го асри ¥Ш, аз асрхои миёна то асрхои хозира. ки такрибан умри зиёда аз сехазорсола дорад, меомузад. Таърихи адабиёти беш аз 3000-солаи точик асосан ба ду хисса чудо мешавад.
-
АВАСТО. Љилди I
Истиқлолият дар таърихи давлатдории тоҷикон ва сарнавишти миллати тоҷик оғози марҳилаи сифатан нав гардида, барои шинохт ва дарёфти арзишҳои тамаддуну фарҳанги миллӣ заминаи устувору пойдор фароҳам овард. Марҳилаи навин зарурати омўзиш ва таҳқиқи амиқу ҳамаҷонибаи арзишҳои таърихиву фарҳангии чандин-ҳазорсолаи миллатро бар пояи воқеияти таърих дар миён ниход. Маҳз ба манзури арҷ гузоштан ба мероси таърихиву фарҳангӣ ва сарватҳои моддиву маънавии дар тӯли ҳазорсолаҳо офаридаи ниёгони миллати тоҷик ва нишон додани арзиши ин фарҳанги асил ва беназир барои наслҳои имрӯзу фардо ва ҷаҳониён мо соли 2006-ро Соли бузургдошти тамаддуни ориёй эълон кардем ва ахдофи онро ба таври возеҳ баён доштем. Ба ин маънй дар паёми табрикии худ ба муносибати Соли нави 2006 таъкид карда будам: «Ҳадафи асосии бузургдошти Соли тамаддуни ориёй ҳамчун мероси сирф фарҳангӣ асосан пос доштани арзишҳои маьнавӣ, илмӣ ва таърихии мардуми тамаддунсозу фарҳанг- офарини точик мебошад, то ин ки наслҳои имрўз ва ояндаи миллати мо аз он ба таври васеъ баҳрабардорӣ карда, барои рушду такомули хастии худ кўшиш намоянд. Зеро дар тӯли таърих миллати тоҷик ҳамеша ҳаракатҳои нажодпарастӣ, миллатгарой ва бузургманиширо инкор ва маҳкум месозад».
-
ДАЛЕР ЧИ КОР МЕКУНАД?
Хоб рав, нури ду чашмов, Хобидаст олам, Сабза, инсону ҳайвон, Мургу моҳи ҳам. Танҳо ҷӯйҳо равонанд, Онҳо ширинзабонанд, То фарзандам бихобад, Алла мехонанд.
-
ГИРЯИ ХИРС
Деҳаи мо Шикоргаҳ дар офтобрӯ, вале байни кӯҳу теппаҳои дарахтпӯш ҷойгир аст. Биноҳои деҳа дар нишебӣ паҳлу ба паҳлу, зина ба зина сохта шудаанд. Агар аз дур ба деҳа нигаред, боми яке барои дигаре мисли ҳавлӣ метобад. Хонаҳо рангорангу пасту баланданд. Боғҳо гӯё дар сари китфи дигаре сабзида. Аз боғи худзонед, ангуштонатон ба нӯги дарахти боғи ҳамсоя мерасад.
-
Аёллар қамоқхонасидан мактублар
Асар долзарб мавзуда бўлиб, айниқса, аёллар орасида содир бўлиши мумкин бўлган жиноятчилик ва ҳуқуқбузарликларнинг олдини олиш учун хизмат қилади. Ҳар бир маҳкума аёлнинг тақдири, қай бир содир қилган ноқонуний ҳаракати учун пушаймон экани билан тарбиявий аҳамиятга эга