Unilibrary. Oliy ta'lim muassasalarining yagona elektron kutubxona axborot tizimi.

Одамийлик мулки

Дарҳақиқат, Биз Одам болаларини азиз-мукаррам қилдик ва уларни барру- баҳрда - қуруқлик ва денгизда (от-улов ва кемаларга) чиқариб қўйдик ҳамда уларга ҳалол-пок нарсалардан ризқу рўз бердик ва уларни Ўзимиз яратган жуда кўп жонзотлардан афзал-устун қилиб қўйдик.

Мукаммал асарлар тўплами. 19 т. Т. 7. Олтин водийдан шабадалар

Урушдан кейинги йиллар ўзбек адабиётида Ойбекнинг "Олтин водийдан шабадалар" романи салмоқли ўрин егаллади. Романда ўзбек қишлоғининг урушдан кейинги ҳаёти кенг ёритилган. Романнинг асосий қаҳрамони-ўз қишлоғида иқтисодиётни кўтариш учун фронтдан қайтиб келганидан кейин курашаётган олдинги аскар.

Judolik diyori

«Judolik diyori» asarida o‘tgan asr o‘rtalarida xalqimiz boshiga tushgan og‘ir judoliklar, sinovlar, o‘zbek xalqining buyuk bardoshi, eng mashaqqatli damlarda ham o‘zligini saqlab qola olgani samimiyat bilan tasvirlangan. Shu bois asar kitobxonlar tomonidan iliq kutib olindi. Yozuvchi taqdir taqozosi bilan sarhad ortida qolgan Sultonmurod, Bahriddin va Marg‘ubabegim kabi qahramonlarining vatan va diydor sog‘inchlari bilan to‘la keyingi hayotlarini asarning uchinchi kitobida o‘sha samimiyat, o‘sha tiniqlik ila tasvirlaydi. U aziz kitobxonlarimizga manzur bo‘ladi, deb o‘ylaymiz.

Тўққиз хоқон салтанати

Ҳар бир миллатнинг ҳавасга арзигулик томонлари бор. Буни туркийга татбиқ этсак, ишлари юз карра, минг карра фахрланишга муносиб бўлиб чиқади. Зеро, шон-шуҳрат илинжида халлослаган элу элатлар ичида у биринчи ўринда турса ажабмас. Биз қуйида шу халқ ўтмишини ёритишга ҳаракат қилдик. Ушбу романда мозий хилқатлари аро бирровгина сайр этиб, аждодларимизнинг оламшумул ишлари ила фахрлана оласангиз, сўнг чор атроф мағрур назар ташласангиз, биз мақсадимизга етган бўламиз.

Сайланма 1

Ассаламу алайкум, Азиз мухлис! Хижолатдаман, улуғингизга бир фарзанд бўлиб, сингил бўлиб, бир нон билан йўқламаган бўлсам. Кичигингизга она бўлиб, опа бўлиб, беш игингизни тебратмаган бўлсам. Бор-йўғи ўзингизнинг деярли ҳар купи бир гапириб ўтадиган дарду- ҳасратларингиз, инсоний туйғуларингизни шунчаки қофияга солиб юрган нўноққина бир шоираман. Сизда эса шунча меҳру- муҳаббат...

Жудолик диёри

«Жондан азиз укажоним, Мақсуд, бу беш кунлик омонат дунёни сизларга ташлаб кета туриб, у ота юртни, сизларни, холалариму поччалариму тоғаларимни, бу дунёдан ўтиб кетган барча маҳалладошларни эсладим. Ва Улуғхўжабойлар сулоласининг умидли новдаси бўлган сенга шу омонат гапларимни қолдиргим келди... Мақсуд, қўй, ўзингни бос. Йиғлама. Мен сенга армонларимнимас, ўз хато-ю гуноҳларимни тўкмоқдаман. Ёлғиз Оллоҳ ва ўзимги-на биладиган гуноҳларимни сенга ишониб айтмоқдаман. Сен узоққа борадурган йигитсан, тушуниб оларсан, деб ўйлайман. Юртимизда кимлар мени қароқчи деб атар, кимлар сўнгги босмачи, деб тавқи лаънат тамғасини босиб ҳам қўйгандир. Балки, баъзилар бировнинг тўйини бузиб, никоҳидаги аёлини олиб қочган нобакор деб билар. Лекин мен, Худованди Каримга минг қатла шукрларки, у гуноҳи азимга ботиб улгурмадим. Менинг гуноҳим бошқа нарсада: бу дунёда ҳар неки Оллоҳнинг изни-иродасисиз бўлмаслигини унутиб, Баҳриддин ошнамнинг қасосини олмагунча қўймайман, деб қасам ичганим ва шу ният билан бир бандага билиб-билмай зулм ўтказиб қўйганимдир! Мен султонлар ҳам журъат этолмайдиган бир жазони инсон боласига, Худо қўшқўллаб уриб қўйган кимсага раво кўриб, ёмон адашибман. У асли беайб бўлиб чиқди, Мақсуд...» Адиб Мурод Мансурнинг «Жудолик диёри» асари ана шу тарих ва кечмишлар ҳақида баҳс

Ҳалқа

"Ҳалқа" қиссаси минглаб ўзбек китобхонлари қалбидан жой олди.Унда иймонли инсоннинг ҳаёт машаққатлари енгиб ғолиб бўлиши,матонатнинг юксак мукофоти ҳақида сўз боради.Ер юзининг турли нуқталарида бўладиган воқеалар ёритилган бу қиссанинг навбатдаги нашри китобхонларимиз учун яхши ҳадя бўлади деган умиддамиз.

Tushda kechgan umrlar

Ushbu nashrning o'ziga xos jihatlaridan biri shundaki, bu nashrni hozirgi o'zbek tilining imlo qoidalariga to'liq moslangan shaklda berildi.

Икки карра икки беш

Адибнинг мазкур ҳажвий қиссасида хам воқеалар кескин юмор остига олиниб, ғoat ҳаётий акс эттирилган. Асар ўқувчига жуда куп билим ва тарбия бера олишига ишонамиз.

Judolik diyori

«Jondan aziz ukajonim, Maqsud, bu besh kunlik omonat dunyoni sizlarga tashlab keta turib, u ota yurtni, sizlarni, xolalarimu pochchalarimu tog‘alarimni, bu dunyodan o‘tib ketgan barcha mahalladoshlarni esladim. Va Ulug‘xo‘jaboylar sulolasining umidli novdasi bo‘lgan senga shu omonat gaplarimni qoldirgim keldi... Maqsud, qo‘y, o‘zingni bos. Yig‘lama. Men senga armonlarimnimas, o‘z xato-yu gunohlarimni to‘kmoqdaman. Yolg‘iz Olloh va o‘zimgi-na biladigan gunohlarimni senga ishonib aytmoqdaman. Sen uzoqqa boradurgan yigitsan, tushunib olarsan, deb o‘ylayman. Yurtimizda kimlar meni qaroqchi deb atar, kimlar so‘nggi bosmachi, deb tavqi la’nat tamg‘asini bosib ham qo‘ygandir. Balki, ba’zilar birovning to‘yini buzib, nikohidagi ayolini olib qochgan nobakor deb bilar. Lekin men, Xudovandi Karimga ming qatla shukrlarki, u gunohi azimga botib ulgurmadim. Mening gunohim boshqa narsada: bu dunyoda har neki Ollohning izni-irodasisiz bo‘lmasligini unutib, Bahriddin oshnamning qasosini olmaguncha qo‘ymayman, deb qasam ichganim va shu niyat bilan bir bandaga bilib-bilmay zulm o‘tkazib qo‘yganimdir! Men sultonlar ham jur’at etolmaydigan bir jazoni inson bolasiga, Xudo qo‘shqo‘llab urib qo‘ygan kimsaga ravo ko‘rib, yomon adashibman. U asli beayb bo‘lib chiqdi, Maqsud...» Adib Murod Mansurning «Judolik diyori» asari ana shu tarix va kechmishlar haqida bahs etadi.

Дөҳмет

Ҳәр бир халықтың, миллеттиң атын дүньяға танытқан мәпі азам атлары болады. Қарақалпақ халқының соныңдай жигербент перзентлериниң бири Аллаяр Қораз улы Досназаров. Даңқлы бабамыздың машақатлы өмир жолы, аўыр тәғдири ҳаққында биз оғада аз билер едик. Себеби Москвада қамаққа алынған оныі қүжжетлери күни кешеге шекем қәўипсизлик комитетиниң архивлеринде оғада қупыя сақланып келди.

Учрашув

Биз ҳар куни ким биландир учрашамиз, турли воқеаларга дуч келамиз. Таниш, нотанишлар туфайли янги-янги синовлар сари юзланамиз. Ана шунда не қилишни билмай қоламиз, ўй-хаёлга бериламиз, иккиланамиз. Бир қарорга келишимиз қийин кечади. Ваҳоланки, ҳаммаси қисматдан. Биздан ҳаракат жоиз. Яхшиликлар учун қувонсак, ёмонликлар учун жавоб берамиз. Нима бўлганда ҳам ўзлигимизни йўқотмасак маррани забт этамиз... Бу китобни ўқиб зерикмайсиз. Қаҳрамонларининг кутилмаган саргузаштлари, кўргиликларидан воқиф бўласиз. Турфа кечинмалар туфайли ўйга толсангиз, мароқли ҳангомалар лабингизда табассум пайдо қилади.

Инсон ҳусни

Гўзаллик табиатининг яхши неъматларидан бири. Бу - табиатнинг барча маҳсулига муштарак неъмат.

FARHOD VA SHIRIN

Farhod va Shirin haqiqiy sevgi-muhabbat, vafo va sa- doqat, do'stlik va insonparvarlik g‘oyalari qatorida, kasb-hunar o‘rganishning foydalari, shohlar va ulaming saltanatlari, shohlik tartib-qoidalari haqidagi keng qamrovli, ibratli rivoyatlarga boy dostondir. Ikki oshiqning beg‘ubor sevgisi va sevishganlaming fojiali taqdiri nihoyatda mahzunlik bilan kuylangani uchun bu doston asrlar oshsa ham sevib o‘qib kelinmoqda

Онам дуоси

Ўзини адабиётга, бағишлаган уни кўнгил мулкига айлантираётган, ижодкорларимиз орасида Жамшид Акбаровниниг ўрни бор эканлиги бизни беҳад қувонтиради.

Адабий-эстетик тафаккур тарихи. 1-жилд: Қадимги давр

Адабиётшунослик тарихи жуда қадим замонлардан бошлаб шаклланиш даврига кирган ва ўзнинг бутун тарихи давомида тараққий этиб келган. Мазкур тадқиқот жаҳон адабиётшунослиги ва эстетик тафаккуринииг бир неча минг йиллик тарихини ўзида жамлайди. Лойиҳа режасига кўра ушбу кўпжилдли тарихнинг 1-жилди энг қадимги даврлардан ўрта асрларгача кечган адабий жараёнлар, манбалар ва эстетик тафаккур тарзини акс эттиради. Мазкур тарих адабиётшунос ва нафосатшунослар, шу йуналишдаги талаба, тадқиқотчи ва ўк,итувчиларга, шунингдек, адабий-эстетик қарашлар тарихи билан цишцувчи китобхонларга мўлжалланган.