Ustodning muborak ko‘zoynaklarini taqib xalqimizning o‘tmishiga qaradim . Bir tomonda Anton Pavlovichning temir yo‘l gaykalarini burab olgan «yovuz niyatli kishi»si, ikkinchi tomonda otqorovul yur desa yurgan, tur desa, turgan, ustidan oshirib o‘q uzganida kiprik qoqmagan «battol o‘g ‘ri» — Babar! Bular zamona daraxtida yetishgan olmaning ikki pallasi edi. Shunday qilib, bolaligimda zehnimga cho‘kib qolgan xotiralar uyg‘ondi, yuzaga chiqdi, o‘sha vaqtdagi xalq hayoti ko‘z oldimga keldi. Mana shuning natijasi bo‘lib, o‘ttizinchi yillarning o‘rtalarida g'amg'ussaga to‘la «O‘g‘ri», «Tomosha-bog‘», «Bemor», «Anor», «Millatchilar» vujudga keldi.