Нуриддин Исмоиловнинг янги детектив романи ўқувчини замон ва макон ўз аҳамиятини йўқотган, воқеалар бутун бир даврнинг акси бўлиб қолган муҳитга олиб киради. Бу ҳикояда оддий қаҳрамонлар йўқ: ҳар бир қаҳрамон мураккаб, кўп қатламли шахс бўлиб, ҳамдардлик, ҳам нафрат уйғотишга қодир. Муаллиф ҳаётни бутун ноаниқлиги билан дадил кўрсатади, инсонни ички зиддиятлари билан тасаввур қилишдан қўрқмайди. Романдаги воқеаларнинг бир қисми реал воқеаларга асосланган бўлиб, бу ҳикояга алоҳида ўткирлик бағишлайди. Бу роман нафақат қизиқарли, балки ўй-фикрлар таъмини ҳам қолдиради ва эътиборли ҳамда мулоҳазали ўқувчи учун энг эсда қоларли китоблардан бирига айланиши мумкин.